Op Penang, in Georgetown, zaterdag 2 april - woensdag 6 april

Zaterdag 2 april op Penang.

Schokkend, oftewel het cliché een cultuurschok.

Vanaf het vliegveld van Penang rijdend naar Georgetown, de hoofdstad van het eiland, kwamen we tegen: flatgebouwen / woontorens, verkeerslichten, brede en redelijk schone wegen, hier en daar een fietspad, Shell-benzinestations, meerdere Europese auto’s en weinig groen.

Een groter contrast met Bali / Indonesië bestaat er bijna niet. Ik dacht dat Maleisië misschien een beetje op Indonesië zou lijken, maar dat is niet het geval. In zoverre dat Penang natuurlijk een getrouw beeld zou geven van geheel Maleisië.

Sinds in 1966 het Inna Grand Bali Beach Hotel in Sanur op Bali werd gebouwd (11 verdiepingen), is het daarna ‘verboden’ hoger te bouwen dan een palmboom (drie of vier verdiepingen).

Zowel in Lovina als in Ubud is er maar een kruising met verkeerslichten. De wegen zijn overal smal (met uitzondering van de beroemde ByPass) en Pertamina is de enige die benzine verkoopt (m.u.v. Jakarta e.o.) En overal waar je kijkt is het groen.

Kortom, een groter contrast is niet denkbaar.

De volgende dag gewandeld door Georgetown. Voornamelijk bevolkt door Chinezen en Indiërs. Het is een rustige stad, veel winkels zijn dicht. De stad kent dus zowel een Indiase wijk als een Chinese wijk. Er zijn tot mijn verbazing veel toeristen en ook veel Nederlanders. Zover gesproken zijn deze allemaal op doorreis naar een ander land in Zuidoost-Azië.

Uitzicht op Georgetown vanaf Penang-hill

Maandag naar diverse toeristische attracties in Georgetown. en dinsdag naar twee grote attracties buiten Georgetown geweest te weten Penang-Hill en Kek Lok Si.

Penang Hill ligt boven op een heuvel, te bereiken via een kabelbaantreintje en biedt een uitzicht over een groot deel van Penang en het vaste land van Maleisië.. Het is ook een beetje een attractieparkje of een event voor een dagje uit.

Kek Lok Si

Kek Lok Si is de grootste boeddhistische tempel van Zuidoost-Azië met een pagode van Tienduizend Boeddha's.

Woensdag 6 april.

Een bezoekje aan een alleraardigst interactief museum en aan Fort Cornwallis, een overblijfsel uit de Engelse tijd. Verder rustig aangedaan, koffers gepakt, uitgebreid gedineerd om de volgende dag verder te vliegen naar Abu Dhabi om onze zoon te bezoeken.

De Baligroeten van Grace en Henk

Veel Chinese tempels

Straatbeeld in een rustig Georgetown

Ubud, maandag 28 maart - zaterdag 2 april

Deze week staat natuurlijk in het teken van DE LAATSTE WEEK OP BALI.

Op diverse marktjes nog wat gezocht naar souvenirtjes; het vervullen van de laatste wensjes vanuit Nederland.

En deze laatste dagen dineren bij onze meest favoriete restaurants.

Ikan bakar

Baramundi

Naar aanleiding van het overlijden van Arie Smit ben ik naar het Neka Art Museum hier in Ubud getogen.

Nederlandse schilder Arie Smit overleden op Bali

In Ubud is op woensdag 23 maart 2016 de Nederlandse schilder Adrianus 'Arie' Wilhelmus Smit overleden. De in Zaandam geboren Smit bezocht Bali in 1956 en besloot er te blijven. Hij was een bekende kunstenaar in Indonesië.

In Ubud, nam hij jonge dorpsbewoners onder zijn hoede en leerde hen de fijne kneepjes van het schilderen. Tientallen mensen kwamen bij hem in de leer. Een nieuwe naïeve stijl was ontstaan: The Young Artists Style.

Voor zijn rol in de ontwikkeling van de schilderkunst op Bali, kreeg Arie Smit in 1992 de prestigieuze Seni Dharma Kusuma-prijs. Een groot deel van zijn collectie is te bewonderen in het Neka Art Museum in Ubud in een speciaal voor hem gebouwd paviljoen: het Arie Smit Paviljoen.

Arie Smit is 99 jaar geworden.

Oud-Balinese stijl; zeer gedetailleerd

Nieuwe Balinese schilderstijl

De ingang van het Arie Smit paviljoen

Werken van Arie Smit

De Gunung Agung mag niet ontbreken

In het museum hangen ook schilderijen van andere Nederlandse (op Bali verblijvende ) schilders zoals Johan Rudolf Bonnet, Han Snel en Willem Gerard Hofker.

Han Snel

Arie Smit

Zaterdag verlaten we Bali. Indachtig de oude dichtregel: “Lief Insulinde, wij moeten je gaan verlaten”.

Aan het eind van de dag vliegen we via Kuala Lumpur naar het eiland Penang voor de kust van Maleisië voor een vijfdaags verblijf in de hoofdstad Georgetown.

De Baligroeten van Grace en Henk

Ubud, maandag 21 maart - zondag 27 maart

Deze week was het af en toe zeer warm. Dat nodigt natuurlijk niet uit tot veel activiteiten.

Goa Garba in Pejeng

Dinsdag het dorp Pejeng bezocht, direct ten oosten van Ubud. Hier staan veertig tempels met grote beelden, waaronder een bronzen trom van twee meter doorsnee, daterend uit de bronstijd, 300 voor Chr. (de maan van Pejeng)

Pura Kedo BBBB, veel verzamelde stenen

Pejeng / Bedulu was het centrum van het oudste tot nog toe bekende rijk op Bali, het rijk van Pejeng. Dankzij een inscriptie uit het jaar 914, ontdekt in Sanur, kennen wij de naam van de heerser Kesari Warmadewa. Udayana II (ca. 994 – 1022), gehuwd met de Oost-Javaanse prinses Mahendradatta, behoorde ook tot diens dynastie. Onder invloed van Mahendradatta begon de javanisering van het Balinese hofleven. Airlannga, hun zoon, werd in 1019 tot koning van Oost-Java gekroond, zijn hoofdstad was Kahuripan, in de buurt van Malang. Na de dood van Udayana II (omstreeks 1022) werd Airlangga’s broer Dharma Wangsa de nieuwe heerser van Bedulu-Pejeng, in 1026 opgevolgd door Anak Wungsu, de jongste broer. Onder zijn heerschappij maakte Bedulu-Pejeng zich na de dood van Airlangga (1049) los van Oost-Java. (zie ook de blog over Gunung Kawi)

Bali was gedurende een korte tijd een vazalstaat van het Singosari-Rijk (van 1284 tot 1292), maar wist zich na de moord op de Singosari-koning Kertanegara in 1292 weer van de overheersing te bevrijden. In 1343 echter bracht de eerste minister (patih) van het Majapahit-rijk, Gajah Mada, de Raja Dalem Bedahulu (Bedulu) ten val. Het was het begin van een nieuw tijdperk op Bali.

De revolutie is hier nooit ver weg

Zaterdag stond natuurlijk in het teken van de verjaardag van Grace. Wij kregen Balinese snacks van Mary, de eigenaresse van ons huis. Een taart besteld bij bij Moka en deze met het personeel opgepeuzeld. Later op de dag nog kennis gemaakt met twee gezellige oude dames Uit Limburg, die hier in Ubud twee maanden blijven. 's Avonds gezellig gegeten bij Murni’s Warung. Een begrip in Ubud. En daarna een afzakkertje in Shisha Lounge.

Sanur, watersport en Nusa Penida op de achtergrond

De volgende dag om half tien vertrokken naar Sanur. Een uurtje op de motorbike. Naar de bekende zondagsmarkt en daar ook weer leuke mensen ontmoet met vele verhalen.

Om half drie bij Playa Café aan het strand, Anton ontmoet en Asih en familie. Zij verzorgen ons visum en de verlengingen.

Om 17.15 uur teruggereden om maar niet in het donker in Ubud aan te komen.

Sanur met Gunung Agung op de achtegrond

De Baligroeten van Grace en Henk

Ubud, maandag 14 maart - zondag 20 maart

De eerste dagen van deze week rustig genoten bij de villa en het zwembad. Het is alweer wat warmer geworden met af en toe een zeer hete dag en geen regen. 

Woensdag hebben wij ons lang geplande tocht naar Kintamani gedaan.

Danau Batur

Kintamani is de plaats en provincie waarin de vulkaan Gunung Batur ligt. Rond 9.00 uur vertrokken voor een ritje van anderhalf uur op de motorbike. Onderweg de jas aan gedaan, want op een hoogte van 1.300 meter is het behoorlijk koud. Het uitzicht op Lake Batur is geweldig, maar de rest viel een beetje tegen. Batur is een leuk dorpje, maar Kintamani ziet er armoedig uit.
In 1917 werd bij een uitbarsting het dorpje Batur aan de voet van de vulkaan verwoest, op de tempel na. Echter een nieuwe uitbarsting in 1926 vaagde alles weg. In 1927 werd de tempel herbouwd, evenals het dorp maar nu wat verder weg, wat hoger in de heuvels.

De tempel Pura Ulun Dana Batur is indrukwekkend, maar het is te zien dat het herbouwd is. Tevens is het nog niet af. Wel een indrukwekkende geheel en anders dan de tempel in Beratan. De mensen zijn hier duidelijk anders en niet direct herkenbaar als zijnde Balinees. Ook komen zij wat agressief over om maar wat aan de toerist te kunnen verdienen.

Stuk langs de oostkant van het meer gereden tot aan Abang. Verderop langs het meer ligt het dorp Trunyan, Trunyan beroept er zich op dat het de afstammelingen van de oerbevolking van Bali herbergt. De mensen noemen zich Bali Aga (oorspronkelijke Balinezen). De animistische bevolking heeft zich steeds gedistantieerd van de Hindoe-Javaanse cultuur. Trunyan kent geen lijkverbranding, maar de lijken worden ‘gewoon’ in het veld neergelegd.
De inwoners stellen 'pottenkijkers' zonder gids niet op prijs, dus wij  zijn er maar niet naar toegegaan.

Gunung Batur

Danau Batur met Mount Abang op de achtergrond

Pura Ulun Batur

De bekende tronen van Vishnu, Brahma en Shiva

Vrijdag even naar een het plaatsje Petulu, even ten noorden van Ubud gereden.
Het plaatsje is bekend omdat hier vele reigers (Kokokan reiger of ibis) hun huis / horst hebben.
's Morgens vliegen ze uit om op de rijstvelden hun voedsel te vinden, aan het eind van de dag komen ze allemaal weer terug.
Er zijn drie soorten reigers die plotseling in 1965 besloten om Petulu hun huis te maken: kleine zilverreiger, koereigers, en Javan ardeola - en hun aantal loopt naar schatting op tot 20.000.
En de bijbehorende legende is dat de witte reigers van Petulu de gereïncarneerde zielen van de onschuldige doden zijn uit de zuivering van 1965.

De laatste dagen waren warm tot heet. Zondag Naar Four Seasons resort gereden voor lekker drankje.

Four Seasons Resort

Grace krijgt les in Four Seasons Resort

De Baligroeten van Grace en Henk

Ubud, maandag 7 maart - zondag 13 maart

Maandag was een zonnige dag en zijn 's morgens naar Air Terjun Tegenungan gereden, dichtbij Sukawati. Heel jammer dat er sinds 2013 weer een toeristische trekpleister van is gemaakt. Winkels zijn en worden gebouwd, een groot parkeerterrein wordt aangelegd en natuurlijk moet er weer entreegeld worden betaald. Vooral de blauwe daken ontsieren de boel. Af en toe gaat men hier op Bali nog niet zorgvuldig met de natuur om en staat het geld verdienen boven aan de lijst.
Omdat het woensdag Nyepi-day is maar al vroeg boodschappen gedaan.

Net een openbaar zwembad geworden

Bebouwing midden in de natuur, zonde!

Dinsdag 8 maart is de dag voor Nyepi. Deze Saka New Year's Eve staat in het teken van het verdrijven van de boze geesten en kwaadaardige krachten. Ieder Balinees huishouden begint de avond met zegeningen in de tempel en elk gezinslid doet mee met het maken van veel lawaai met potten en pannen, bamboe kanonnen, vuurwerk of andere luide instrumenten.
Deze 'geesten' worden verbeeld als Ogoh-Ogoh (beeltenissen van papier-maché). Deze monstrueuse, maar artistieke creaties worden gedurende de weken voorafgaand aan de Saka Nieuwjaar gebouwd door de jeugd.
De Ogog-Ogoh worden vastgebonden aan bamboe raamwerk en worden in een parade vanaf 19.00 uur door het dorp gedragen.

Drie schoonmoeders misschien?

Woensdag was het dan Nyepi-day. Nyepi-day staat in Bali bekend als de viering van het Nieuwe jaar volgens de Balinese Saka kalender (1938) en wordt in alle stilte doorgebracht. Nyepi-day volgt altijd na nieuwe maan.

De Balinese Hindoes volgen een ritueel genaamd de Catur Brata Penyepian, ruwweg de 'Vier Nyepi Verboden': 'geen vuur', 'geen reizen', 'geen activiteit' en 'geen entertainment'.

De wegen van Bali zijn verlaten, niemand is buiten zijn of haar woning of terrein en de luchthaven is gesloten.

De Pecalang (gekscherend de Nyepi-politie genoemd) zien toe op het handhaven van de regels van Nyepi en patrouilleren in de straten.
Het idee is dat de boze geesten moeten geloven dat Bali verlaten is. Namelijk geen geluid en geen licht betekent immers geen mensen!

Sommigen beschouwen het als een tijd voor totale ontspanning en bezinning, voor anderen, een kans voor Moeder Natuur op 'reboot'.

Nyepi is de moeite waard om ten minste een keer in je leven te ervaren, Vooral omdat de dagen vooraf en de dagen na Nyepi vol zeldzame hoogtepunten zijn! Helaas begrijpen wij alle optochten en ceremonies niet. (o.a. Melasti bedevaarten)

Tijd om de rijst te oogsten

De bouw van een nieuw hotel in het dal van de Ayung-rivier

De rest van de week hebben wij rustig aan gedaan. Vrijdag was het nog erg nat, zaterdagavond een nachtclub binnen gegaan, maar de muziek stond ons niet aan. misschien worden we toch wat ouder,

De Baligroeten van Grace en Henk