Noord Bali

Lovina.

Het noorden van Bali verschilt nogal van het zuiden. De mensen zijn vriendelijker in de omgang, maar hebben minder ervaring met het toerisme. Waarschijnlijk heeft het toerisme hier pas later zijn intrede gedaan. Verwacht hier geen mooie zandstranden of bounty-uitzichten. De natuur bestaat uit de bergen, vulkanen en het regenwoud.

Vogels in de tuin

    
Het is nu laag seizoen, maar desondanks zijn er nog te weinig toeristen. Het is zeer rustig en de restaurants zitten ’s avond niet vol. Sommigen zien zelfs de hele avond geen klandizie.

De twee grootste steden in het noorden zijn Singaraja en Seririt. Beide steden maken een wat vervallen indruk. Blijkbaar heeft het noorden toch minder geld tot zijn beschikking. Mogelijk is dit een verklaring voor het feit dat de mensen hier toch wat meer ‘bedelen’ dan in het zuiden.

Het verkeer is ook minder gedisciplineerd dan in het zuiden Door rood licht en tegen het verkeer in rijden is hier nog heel gewoon. Vooral in Singaraja en ’s avonds is het soms linke soep. En de verplichte helm? Er is hier geen politie en dan hoeft het natuurlijk niet, zeggen de lokale mensen.

Onze villa staat halverwege de kust en de bergen en ligt erg rustig. Onze buren is een klein boertje met drie varkens, een koe en veel kippen.

Alles is iets te rustig naar de zin van Grace.

Opvallend zijn de vele Nederlanders die zich hier hebben gevestigd. Velen al meer dan tien jaar. Zo hebben we een Leidse makelaar ontmoet, een vijftal die een restaurant of Beach Club hebben en een aantal Duitsers met villa’s, waaronder onze overburen.

Een Nederlander runt een hotel en heeft het hele hotel (kamers incluis) versierd met schelpen. (een vriend houdt van mozaïek, dus waarom niet schelpjes)

 

Allen geven aan hier rust te zoeken en velen hebben hun huis in de bergen.

Dit krijg je met Hollanders in de buurt

En er is een heus Kampung Belanda met straatnamen als Tulip, Lotus en Melati. Kapitale villa’s met uitzicht op de Bali zee. Maar de meesten slechts een aantal maanden per jaar bewoont.

Lomboks t.o.v. kampung Belanda

Bij Fred's Beach House

Uit alle gesprekken weer veel geleerd over Bali, Indonesië en de mores van de Balinezen.

De volgende keer weer onze belevenissen in Noord-Bali.

De Baligroeten van Grace en Henk

Kinderen, tempels en watervallen.

Vrijdag 6 november zijn de kinderen naar het zuiden naar Sanur vertrokken om met z’n tweetjes nog een goede week samen op te trekken. Wij hebben weer eens boodschappen gedaan in Singaraja en ’s avonds thuis spaghetti gegeten. De volgende dag naar de tweede stad in het noorden, Seririt, geweest. Beide steden maken een vervallen indruk. Blijkbaar heeft het noorden toch minder geld tot zijn beschikking. Mogelijk is dit een verklaring voor het feit dat de mensen hier toch wat meer ‘bedelen’ dan in het zuiden. Voor de toerist is in deze steden niets te vinden. Hoewel, in Singaraja de lekkerste Iced Mochaccino Coffee Blended gedronken ooit!

De zondag lekker in Lovina gebleven.

9 november was Anouchka jarig, gevierd met haar broertje. Wij hebben ons die avond tegoed gedaan aan een copieuze maaltijd in een restaurant aan de rand van desa Anturan.

Dinsdag was het weer een tijd voor een grote tocht op de motorbike. Naar het oosten voorbij Singaraja een aantal dorpjes en de nodige hindoetempels gezien een van de beroemdste tempels van Noord-Bali de Pura Beji in Sangsit, 4km ten oosten van Singaraja. Een symmetrisch complex met drukke decoratie met vreselijke heksen en scenes uit de Ramayana. Veel slangen (naga’s) flankeren de toegangspaden. Centraal staat de zetel voor de rijstgodin Dewi Sri. Diverse hoge stenen tronen dragen linga’s, die Shiva representeren als god van de vruchtbaarheid.

(Ramayana: tweede volksepos van de hindoes over huwelijksliefde en – trouw)

(linga’s: stenen fallus als belichaming van Shiva)

Pura Beji

Begin ceremonie in Sangsit

Pura Beji: heksen en demonen

Pura Beji

Pura Beji: Slangen en goden

Pura Beji

Dichtbij staat de Pura Dalem Dalem heeft de betekenis van ‘binnen’ en ‘onder’. Het is een tempel die aan de goden en godinnen van de onderwereld gewijd zijn. Bijzonderheid van deze tempel zijn de reliëfs aan de buitenmuur met erotische voorstelling, die de vruchtbaarheid (van de velden) symboliseren.

Vruchtbaarheid van ..

Pura Dalem

Daarna verder naar het oosten naar Kubu Tambahan (Kubutambahan) en de tempel Pura Meduwe Karang, een van de beroemdste tempels van Bali. In de gehele maand februari worden hier diensten gehouden en komen Balinezen uit heel Bali hier naar toe. Volgens een gids is dit de enige ‘Meduwe’ tempel op Bali, maar dit zegt me niets.

Ook hier weer vele afbeeldingen uit de Ramayana, zoals Rama (de zevende incarnatie van de god Vishnu, de hoofdfiguur), Laksmana (broer van Rama), de apenkoning Sugriva en Hanuman (Hanoman), de aanvoerder van het apenleger.

Bijzonder en beroemd is de afbeelding van de ‘bloemenfiets’. Is het een Nederlander in Balinese kledij of een Balinees, die door een wereld van bloemen rijdt? De beeldhouwer is in ieder geval de ketting vergeten!

Van belang is te weten dat Noord-Bali in 1853 onder Nederlandse controle kwam te staan en dat later in deze streken is gevochten. Nederlanders en fietsen zijn dus niet onbekend, gezien ook het feit dat in Singaraja nog veel oude mensen zich op een –eveneens zeer oude- fiets voortbewegen.

Ingang Pura Meduwe Karang

De beroemde bloemenfiets

Air Sanih

Weer een paar kilometer naar het oosten naar Air Sanih. Een openluchtzwembad, gevoed met –ijskoud-  bronwater. Dit was weer eens een tegenvaller, weinig mensen en de kwaal van Bali: eens mooi gemaakt, maar daarna niet onderhouden, waardoor het er na 3 à 4 jaar vervallen uitziet.

Dit alles werd echter ruimschoots goed gemaakt door de 7km naar het zuiden gelegen Sekumpul-watervallen.

Een lange wandeltrip, maar midden in de overweldigende natuur. Mooier dan Gitgit. (zie vorig blog).

De foto’s spreken voor zich.

De volgende dag -woensdag een regenbui. Zou het regenseizoen aanbreken? In ieder geval viel de elektriciteit weer voor een paar uur uit. Het is niet beter dan 4 jaar geleden.

De volgende dagen in en rond Lovina gebleven en tot onze verassing vele Nederlanders ontmoet die hier wonen en werken. Daarover de volgende keer meer.

De Baligroeten van Grace en Henk

Zonsondergang bij Sea Breeze Café in Lovina - Kalibukbuk

Hot Spring, klooster en watervallen.

Na een rustdag op een rond het huis en het zwembad zijn we naar Air Panas (hot spring) en Brahma Arama Vihara geweest. Deze twee bezienswaardigheden liggen ongeveer 8km ten oosten van Lovina.

Air Panas is een hete bron en als openlucht bad voor iedereen toegankelijk. Het hete water zou een helende werking hebben. Aangezien het hete water uit het vulkanische gebergte komt, heeft het een lichte zwavellucht.

Air Panas

Het noorden van Bali is een voortzetting van de vulkaanketen van Java en bevat maar liefst 17 vulkanen. Van de Guning Prapat Agung (332m) in het westen tot de heilige berg Guning Agung (3.142m) in het oosten. De Balinezen noemen het de navel van de wereld waar de goden wonen.

De Gunung Agung (stratovulkaan) en Gunung Batur (1.730m, caldera) zijn beiden nog actieve vulkanen. De laatste uitbarsting van de Gunung Agung was in 1963 en kostte aan bijna tweeduizend mensen het leven en honderdduizenden werden dakloos.

De rij vulkanen is de verklaring voor het feit dat het noorden van Bali bestaat uit het (zwarte) lavastrand.

Brahma Arama Vihara

De Brahma Arama Vihara is een boeddhistisch klooster (het enige op Bali?), dat in terrassen tegen de heuvel op ligt. Het steeds terugkerende boeddhistische motief zijn de miniatuur-stoepa’s en doet daarom denken aan de Borobudur. De trappen worden aan weerszijden geflankeerd door stenen beelden van Brahma. De stijl van de Boeddha beelden in en rond de gebouwen zijn in de stijl van Sukhothai, zoals je deze in Thailand ziet.

Brahma Arama Vihara

Zondag 1 november was het tijd voor wat natuur en zijn we naar de Gitgit watervallen geweest. Deze liggen ten zuiden van Singaraja op weg naar Bedugul. Gedacht dat dit een (1) waterval was, maar verspreid over een paar kilometer blijken dit drie watervallen te zijn. (Bertingkat, Campuhan, en Gitgit met Colek Pamor).

De Gitgit blijkt de grootste/hoogste te zijn, die de meeste toeristen trekt. Hoewel op Bali zeer veel watervallen zijn en dus op zich geen bijzonderheid, is het altijd wel weer de moeite waard een tijdje in het groene regenwoud te vertoeven. Vanwege de droge tijd zijn de watervallen natuurlijk wat minder spectaculair. De waterval Sing-Sing, dichtbij ons huis, is zelfs helemaal droog.

Moeder en dochter bij Gitgit

De volgende dag niet veel meer gedaan dan een ritje in de bergen. Dinsdag werd onze luxe lunch in een Beach Bar verstoord door een regenbuitje. Mogelijk veroorzaakt door de uitbarsting van de vulkaan Rinjani op Lombok. Op onze kleren zat ook as; het vliegverkeer van en naar Bali / Denpasar was weer eens lam gelegd.

Lunch in een Beach Bar

Woensdag hebben wij ons allen schuldig gemaakt aan hét spektakel van Lovina, namelijk op camera-jacht naar dolfijnen. Ik moet zeggen, het viel niet tegen. Het aantal boten van 10 is niet te vergelijken met de tientallen boten die er zijn tijdens het toeristisch hoogseizoen. En ook de dolfijnen lieten zich in grote getalen zien.

Donderdag bij huis en voorbereiden op het vertrek de volgende dag van de kinderen naar Sanur en Seminyak voor nog een weekje. Anouchka vertrek volgende week zaterdag naar huis, Michiel een drietal dagen later naar Dubai.

De Bali-groeten van Grace en Henk