’s Morgens stikte het van de apen. We hadden al slecht geslapen omdat de apen het dak van onze lodge gebruikte om van de ene boom naar de andere boom te springen. Het dak was van stalen golfplaten dus dat maakte het nodige lawaai.
Met de jeep naar Bukit Lawang |
Zowel Tangkahan als Bukit Lawang liggen op de grens van
het Gunung Leuser National Park, een natuurpark van 1 miljoen hectare, ongeveer
een vijfde van de oppervlakte van Nederland. Alle nationale parken op Sumatra samen
zijn bijna even groot als Nederland.
De volgende dag vrijdag 15 januari,
De volgende dag op weg naar Berastagi. op Sumatra samen
zijn bijna even groot als Nederland.
Rond 13.00 uur arriveerden we in ons verblijf Ecolodge
Bukit Lawang Cottages. Vergeleken met Tangkahan was dit luxe, hoewel nog steeds
geen warm water of airco. Gelukkig was het niet echt warm. Bukit Lawang is een
echt dorpje, dat wil zeggen meer dan een paar huisjes zoals in Tangkahan. Ook
was te merken dat er in het hoogseizoen juli t/m augustus veel toeristen komen.
Er zijn vele homestay’s en andere onderkomens.
De rest van de dag wat gelummeld en het dorpje verkend.
De volgende dag vrijdag 15 januari,
De attractie in Bukit Lawang is het zien van Orang
Oetans. De Orang Oetan wordt zowel op Kalimantan als op Sumatra bedreigd met
uitsterven. Vandaar dat op beide eilanden rehabilitatiecentra zijn opgericht om
deze dieren voor uitsterven te behoeden en proberen de dieren weer voor te
bereiden op een leven in de jungle. De meeste Orang Oetans komen in deze centra
terecht vanuit gevangenschap. Het is nog steeds een ‘gewoonte’ van mensen om
apen en dus ook Orang Oetans als huisdier te houden, hoewel dat voor Orang
Oetans inmiddels verboden is en mensen een beloning krijgen als ze andere
mensen aan de autoriteiten aangeven, die Orang-oetans houden.
Onderweg kwam een Thomas aap ons tegemoet |
Om half acht vertrokken voor een trektocht in het Guning Leuser
National Park en wij waren gelukkig dat wij een Orang-oetan moeder met baby van
dichtbij (minimaal 7 meter afstand houden) een tijdje mochten bekijken.
Indrukwekkend en een totaal andere beleving dan aapjes kijken in de dierentuin.
Al met al leuk om te doen, ondanks de zware wandeltocht.
Gelukkig hadden we onze wandelschoenen niet voor niets meegenomen. Om 10.15 uur
waren we weer terug in de bewoonde wereld. Daarna wat afgekoeld in de rivier en
een middagdutje gedaan. ’s Avonds was er muziek in het dorp. Ter ere waarvan
werd ons niet duidelijk.
De Baligroeten van Grace en Henk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten