Om kwart voor negen vertrokken naar Berastagi. (beras =
rijst) We komen in het hoogland (1.400m) van de
Karo-Batakkers. Deze bevolkingsgroep leeft in het midden van Sumatra en is voor
95% christelijk. Voor 1860 kwamen hier nog koppensnellers voor, maar met de
komst van de Duitse missionaris Nommensen (een particuliere universiteit in
Medan is naar hem vernoemd) zijn de Batakker bekeerd tot het christendom. Er
zijn zes groepen van Batakkers met ieder hun eigen dialect en adat / gewoontes.
Zo mag een Karo-Battaker niet rechtstreeks praten met zijn schoonmoeder. Misschien
een goede gewoonte? (grapje). Een ander adat is dat alle mensen weer terugkomen
in hun geboortedorp. Na hun overlijden, waar ook ter wereld, worden hun botten
na 5 jaar opgegraven en terug gebracht naar de familiegraftombe in hun dorp. De
graftombes zijn vaak mooier dan hun huizen en de status van de familie wordt ontleend aan de
graftombe. Hoe mooier en groter de graftombe, hoe rijker de mensen.
Omdat Berastagi wat hoog ligt heeft het een koel klimaat
en diende daarom als vakantie-oord van de planters uit Medan. Ook heden ten dage
komen veel mensen nog een weekeind naar Berastagi om de hitte van de steden te
ontvluchten. Het koele klimaat zorgt er ook voor dat in Berastagi en omgeving
veel groente en fruit wordt verbouwd. De fruitmarkt is ongelooflijk om te zien.
Onderweg zien we steeds minder palmolieplantages en de
suikerrietplantages uit de koloniale tijd zijn al verdwenen. Er verschijnen meer
mais- en cassavevelden.
Kalong |
Kies maar uit voor een sateetje |
Gestopt in Sibolangit.Door de droge tijd is er geen waterval. Vanuit hier en Bandar Baru starten de trekkings naar de Sibayak
vulkaan. Bandar Baru heeft echter een slechte naam in verband met de vele
prostituees. Voordat we naar het hotel in Berastagi gaan, stoppen we bij een Chinese
Pagode, die een kopie zou zijn van een pagode in Myanmar / Birma.
Vervolgens stoppen we in het centrum van Berastagi en slenteren door de enorme fruitmarkt. We zien vruchten waar we nog nooit eerder van gehoord hadden.
Hier bestaat de dokar nog. |
Om ongeveer 17.00 uur komen we in ons hotel aan en kunnen we weer eens douchen mét warm water.
Uitzicht vanuit de lobby van ons hotel |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten