Zondag 24 januari vertrokken wij om 9.00 uur naar Koto Gadang, langs het Karbauwengat
(of Ngarai Sianok Canyon / Green Canyon of Sumatra of Ngarai-kloof). Deze kloof
is ontstaan door een aardbeving (13km lang, 150m hoog) en dankt zijn naam aan
het feit dat er vele karbauwen werkten in de tijd voor de vrachtwagens, maar
ook daarna nog lang aan het werk werden gezet.
|
Filigraan zilverwerk |
Koto Gadang (Maleis: gadang = groot; Indonesisch: besar en
Javaans: gedhe) is een dorp van zilversmeden. Hier maakt men uit 96% zuiver zilver uit dunne zilverdraden
filigraan / filigrain zilver sierraden. Het beroep wordt van vader op zoon
overgebracht. In de Nederlandse tijd was er nog een grote zilvermarkt in Koto Gadang,
maar dit is niet meer.
|
Zelf een huis in Minangkabau-stijl, geheel in zilver! |
|
Uitzicht bij Sungai Landir |
Het was rustig in het stadje. Wat bleek. Zondags is er zwijnenjacht door de mannen in de bergen. Omdat men geen varken eet, wordt het zwijn door de ongeveer 100 honden in ongeveer ½ uur verslonden. (N.B. Hier eet men geen hondensaté!)
Een koffiebreak op een panoramapunt in Sungai Landir. Met uitzicht op de hellingen van de Singgalang vulkaan en bergen. Rond 11.00 uur weer door naar het plaatsje Matur. Dit plaatsje is weer bekend om het kweken van pompoenen. Van deze plant/vrucht wordt alles gebruikt.
Daarna via 44 Kelok (= bochten) naar het Maninjau-meer, 18 km lang, 8 km breed en 280 meter diep en evenals andere meren op Sumatra ook een kratermeer. Men zegt dat het meer mooier is dan het Toba-meer.
|
Uitzicht op het Maninjaumeer |
|
Een nest met gevaarlijke bijen |
In het dorp Bayur aan het Maninjau-meer hebben we wat rondgelopen.Onderweg zagen we een bijennest met grote, gevaarlijke bijen, waarvan een steek dodelijk kan zijn. Dus maar uit de buurt blijven en snel weer verder op weg naar de lunch.
Rond 13.00 uur lunchen in restaurant “Waterfront Zalino” in Maninjau waar de baas (die ook in Nederland is geweest) zelf een ree (kijang) had geschoten en geslacht. Een specialiteit in Maninjau.
|
Alles van hout voor in huis |
Na de lunch weer terug richting Bukittinggi via het plaatsje Pandai Sikat of Pandai Sikek. Bekend van het weven van alle soorten kleding en met name kleding voor feestelijkheden als huwelijk, ceremonies, etc.
Daarnaast veel houtbewerking voor het interieur en meubels.
|
Veel feestelijke kleding |
In de namiddag waren we weer terug in ons hotel. en ’s avonds weer in de stad Bukittinggi gegeten en met de bendi terug naar ons hotel.
De Baligroeten van Grace en Henk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten